Zonder handen is een coming-of-ageroman die onder je huid kruipt en je niet meer loslaat. Je voelt tijdens het lezen dat er iets gigantisch misgaat, maar je weet nog niet hoe en waarom.
Inhoud van Zonder handen
Kat heeft een overzichtelijk levensdoel: zo min mogelijk opvallen. Als je niks verkeerd doet, kan ook niemand je stom vinden. Terwijl anderen zich vol op het studentenleven storten, lijkt bij de 19-jarige Kat de tijd stil te staan: zij verzamelt verhalen zonder zelf daadwerkelijk aan het leven deel te nemen. Ze brengt haar tijd vooral door bij Broodje Sjon, een ontmoetingsplek voor verdwaalde zielen. Tot op een dag de charmante Rif in haar leven opduikt. Dat uitgerekend hij met haar wil omgaan, is bijna te mooi om waar te zijn. De vriendschap die ontstaat geeft Kat, ondanks het duistere randje, voor het eerst het gevoel ergens bij te horen. Even lijkt het erop dat ze door Rif in het reine komt met haar verleden, maar de scheidslijn tussen feit en fictie wordt steeds grilliger. Wat onschuldig begint wordt sluipenderwijs sinister. En welk verhaal draagt haar nieuwe vriend eigenlijk met zich mee? Wat betekent het om erbij te willen horen, maar daar niet in te slagen? Hoe leeft je verleden voort in het heden? Hoe zoet is wraak eigenlijk? En kunnen beschadigde mensen elkaar wellicht lijmen?
Kat hoort eigenlijk al haar hele leven nergens bij. Ze werd vroeger op een nare manier gepest. Misbruikt door zogenaamde vriendinnen. Ze besluit zo min mogelijk op te vallen, zodat niemand haar meer kwaad kan doen. Ze werkt bij Broodje Sjon, studeert Grieks en schrijft graag verhalen. Op een feestje leert ze Rif kennen. Hoewel ze weinig van hem weet, voelt ze zich op haar gemak bij hem en langzaamaan nemen zijn ideeën haar leven over.
Sahadat werkt het thema wraak goed uit in dit verhaal. Rif is een beschadigde jongen. Zijn verleden heeft hem rancuneus gemaakt. Omdat hij geen wraak kan nemen op de mensen die hem gevormd hebben, maakt het niet uit op wie hij wraak neemt. Kat heeft mensen in de buurt op wie zij wraak kan nemen, maar is niet wraakzuchtig te noemen. Omdat Rif de eerste lijkt te zijn die haar echt wil leren kennen, gaat ze mee in zijn ideeën. Hoewel dat heel naïef is van haar, is dat gezien haar verleden ook begrijpelijk.
Want is gekend worden niet de ultieme vorm van geliefd zijn?
De schrijfstijl van Sahadat heb ik als prettig ervaren. De hoofdstukken waren kort, net als de zinnen en er was behoorlijk wat dialoog. Je leest voornamelijk over het leven van Kat en soms werp je een blik op het verschrikkelijke verleden van Rif. Kat heeft met ongeveer iedereen in haar leven oppervlakkig contact. Niemand kent haar echt. Met haar vader gaat ze live contact zo veel mogelijk uit de weg en de vaste klanten bij Broodje Sjon weten eigenlijk ook niets van haar. Het is daarom niet gek dat ze mee gaat in de ideeën van een vreemde die haar wel ziet. Bovendien is dat iets wat ze haar hele leven al doet: meegaan in de ideeën van anderen. En als je ziet wat dat haar in het verleden allemaal heeft gebracht, dan breekt je hart.
Het boek heeft twee motto’s. Eén daarvan is: ‘Funny you’re the broken one but I’m the only one who needed saving.’ Dit motto sluit perfect aan op het verhaal, omdat het op allebei de jongeren slaat. Ze zijn allebei beschadigd en zoeken allebei iemand die hen kan redden. Toch past dit motto het beste bij Kat, want na een catastrofale fout is Rif de enige die haar kan redden.
Sahadat laat met Zonder handen zien dat je verleden bepalend kan zijn voor je heden. Wat mensen jou aandoen, vormt je als mens. De één wordt stil en teruggetrokken. De ander wraakzuchtig. Maar wraak is niet altijd zoet…
Auteur: Ianthe Sahadat, Titel: Zonder handen, Uitgeverij: Prometheus, Prijs: €19,99, Waardering: ⭐⭐⭐⭐
Met dank aan Prometheus voor het recensie-exemplaar.