Recensie: Een dag in december – Josie Silver

Auteur: Josie Silver
Vertaling: Lara Visser
Titel: Een dag in december
Uitgeverij: Luitingh Sijfthoff
Pagina's: 413
Prijs: €17,50
Waardering:⭐⭐⭐

Op een dag in december zit Laurie in de bus. Vanaf haar stoel ziet ze de liefde van haar leven zitten in het bushokje. Ze heeft geen idee hoe hij heet en wie hij is, maar ze voelt gelijk dat hij haar grote liefde is. Een jaar lang is ze naar hem op zoek, totdat haar beste vriendin met hem thuiskomt. Sarah heeft geen idee dat dit de jongen is van het bushokje. Laurie wil dat koste wat kost geheimhouden voor Sarah en probeert verder te gaan met haar leven. Maar wat als het lot anders heeft bepaald?

Ieder hoofdstuk is een datum. Het verhaal begint in december 2008 wanneer Laurie in de bus zit. Aan het begin van ieder nieuw jaar schrijft Laurie haar goede voornemens op. In 2009 is ze van plan om de busjongen te vinden, maar dan komt Sarah met hem thuis. Vanaf dat moment krijgt de busjongen ook een naam. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven: die van Laurie en die van hem. Dit kan nog weleens storend zijn, omdat dezelfde gebeurtenis dan vanuit twee oogpunten wordt beschreven. In Een dag in december was dit zeker niet het geval. Dat maakte de twee perspectieven interessant.
Silver neemt je in tien jaar tijd mee in de levens van Laurie, Sarah en de busjongen. Er zitten veel sprongen in de tijd. Een enkele keer lees je twee dagen achter elkaar, maar vaak zit er een aantal maanden tussen de gebeurtenissen. Dit past bij de persoonlijkheid van Laurie, want zij wil zo snel mogelijk door met haar leven als ze erachter komt dat Sarah verliefd is geworden op dezelfde jongen. Het zorgt helaas voor weinig diepgang in de personages. Je blijft wel doorlezen, omdat je benieuwd bent hoe lang Laurie dit geheim weet te verbergen voor Sarah. Het blijft leuk om te zien hoe Laurie omgaat met verschillende belangrijke gebeurtenissen in haar leven, ook al is het einde van het boek voorspelbaar.
Een dag in december is een vermakelijk verhaal, maar het einde is voorspelbaar. Als het een film was, zou het een standaard romcom zijn.

Met dank aan Luitingh Sijthoff voor het recensie-exemplaar