Via een persbericht ontdekte ik dit boek en het verhaal sprak me aan. Ik was wel weer eens toe aan een spannend boek.
Inhoud van Ik moet je iets vertellen
Eindelijk vakantie. De hele familie is bij elkaar. De koffers zijn gepakt, de auto’s zitten vol, en in colonne vertrekken ze. Het vakantiehuis ligt op een paar uur rijden, maar niet iedereen zal er aankomen…
De familie van Jill, haar drie zoons en hun gezinnen, wordt verscheurd door een zwaar verkeersongeval. Dit is een ongeluk, maar de gevolgen ervan zaten er al een tijd aan te komen. Want binnen deze familie ligt een geheim te etteren, en niets kan voorkomen dat het naar buiten komt.
Moriarty komt uit een echte schrijversfamilie: haar zussen Liane en Jaclyn staan ook regelmatig in bestsellerlijsten. Dit gegeven lijkt de basis te zijn voor het verhaal van Jills familie. De broers Pete en Darren zijn beide goede schrijvers, terwijl Tony de analytische van de drie is. Dan blijkt ook hij een talent te hebben: hij schrijft een geweldig boek. Alleen hij heeft nooit iets hierover verteld aan zijn familie. En dit is niet het enige geheim binnen de familie.
Je leest het verhaal vanuit vier verschillende perspectieven: Jill, Darren, Mimi (de vrouw van Pete) en Andrea (de vrouw van Tony). Het gezegde ‘ieder huisje heeft zijn kruisje’ komt hierdoor duidelijk naar voren. Ieder gezin heeft zo hun geheimen voor de rest van de familie, maar ook binnen ieder gezin wrikt het hier en daar. Die onderhuidse dreiging weet Moriarty goed op papier te zetten: je voelt aan alle kanten dat er iets niet klopt, maar je weet niet precies waar dat vandaan komt. Totdat de bom barst op kerstavond. Letterlijk.
En dan uiteindelijk nog iets. Het smartelijke gekrijs van een vrouw. Ze klonk precies zoals de moeder in het restaurant en Mimi dacht: Nee. Niet nog eens. Nee, nee, nee. Maar ineens drong het tot haar door: degene die zo schreeuwt, dat ben ik.
Het boek begint direct spannend. In de proloog vindt een ongeluk plaats om vervolgens terug in de tijd erachter te komen hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen. De enige die mijns inziens niet per se een eigen verhaallijn nodig had, was Darren. Ik begrijp dat Moriarty inzicht wilde geven in de verschillende gezinnen binnen de familie, maar zijn verhaallijn is niet heel interessant. Zijn geheimen vallen in het niet bij de etterende, onderhuidse, gekmakende geheimen van Jill en Mimi. Toch weet Moriarty de verhaallijnen op een knappe manier samen te laten komen. Je blijft doorlezen, omdat je gewoon moet weten wat er aan de hand is. Wat verbergt Jill voor haar zonen? Waarom drinkt Mimi zoveel? Hoe komt het dat haar dochter ineens zo boos en teruggetrokken is? Waarom bemoeit Andrea zich steeds met haar buurmeisje?
Ik moet je iets vertellen is een verhaal over hoe geheimen familierelaties onder druk zetten, maar ook over moederliefde. En sommige geheimen neem je mee je graf in. Denk je.
Auteur: Nicola Moriarty, Vertaling: Anna Livestro, Titel: Ik moet je iets vertellen, Uitgeverij: De Fontein, Prijs: €20, Waardering: ⭐⭐⭐⭐